woensdag 18 juli 2007

zee hond





De zware grijze zeehonden zijn met hun lengte tot 3,5 meter, hun gewicht tot 315 kilo en hun dikke speklaag perfect toegerust om te overleven in ijskoud water waarin een mens al binnen een paar seconden zou bevriezen.
Met hun grote ogen en zachte vel bieden grijze zeehonden een mooi plaatje langs eenzame kusten. De grijze zeehond onderscheidt zich van de gewone zeehond door zijn 'Romeinse' neus. Dankzij zijn gestroomlijnde lichaam en de krachtige zwempoten is hij een uitstekende zwemmer.
Voedsel en jachtgewoontenZeehonden spelen wat hun voedingsgewoonten betreft in op het aanbod van vis in hun leefomgeving. Dankzij hun grote ogen met het relatief platte hoornvlies kunnen ze zelfs in troebel water goed zien. Hun gehoor en reukzin zijn voor de jacht echter veel belangrijker, en zelfs blinde zeehonden kunnen moeiteloos voldoende voedsel vinden.Zeehonden hebben geen uitwendige oren, maar wel een uiterst gevoelig inwendig gehoor dat hen bij het vangen van vis helpt. Het oorgat kan bij het duiken gesloten worden, zodat er geen water binnenkomt. Waarschijnlijk gebruiken ze bij het jagen een zelfde soort echo-peilingssysteem als dolfijnen.De uiterst gevoelige bek en de baardharen bemerken elke beweging in het water die de vluchtende prooidieren maken, als de zeehond ze achtervolgt.Zodra hij een vis ontdekt, zet de zeehond de achtervolging in en vangt zijn buit door behendigheid en snelheid. Aangezien het bloed van een zeehond een hoog gehalte aan haemoglobine bevat (de rode kleurstof die de zuurstof in het lichaam verdeelt), kan het dier tot 20 minuten ononderbroken onder water blijven.VoortplantingDe paartijd van grijze zeehonden ligt tussen september en december. De vrouwtjes komen voor de geboorte aan land. Aangezien de paring korte tijd na het werpen van de jongen plaatsvindt, zijn er rond de tijd van de geboorte ook bullen in de buurt die alvast een territorium afzetten.Het vrouwtje baart een jong dat 14 tot 17 dagen gezoogd wordt. De stranden zijn in de regel overvol met zeehonden, zodat de moeder haar jong tegen dood drukken moet beschermen. De zeehonden baby's komen ter wereld met een beigewit vel dat na drie weken geleidelijk aan vervangen wordt door een grijs jeugdkleed. Ongeveer in die periode is de moeder weer bronstig en verliest ze haar belangstelling voor het jong.
Oudere, ervaren bullen beheersen de stranden en weten de meeste vrouwtjes te veroveren. Zeehonden kennen geen paarvorming; de bullen paren achter elkaar met de vrouwtjes op hun strandgedeelte.
Na de paring verlaat het vrouwtje het 'huwelijksstrand' om op zoek te gaan naar voedsel. De jongen worden achtergelaten en moeten voor zichzelf zorgen. De honger drijft hen uiteindelijk ook de zee in.De zeehond en de mensZeehonden worden door mensen al duizenden jaren bejaagd. Hun vel werd gebruikt voor kleding, hun vet voor lampolie. Voor dorpen aan de kust was hun vlees het hoofdbestanddeel van de voeding.Het doodslaan van jonge zeehonden om witte of beige pelsen voor de mode-industrie te verkrijgen, is een recentere bedreiging voor de zeehonden. Dankzij acties van natuurbeschermers, heeft zeehondenbont echter veel van zijn aantrekkelijkheid verloren.Toch worden grijze zeehonden niet overal met veel enthousiasme begroet. Vissers beklagen zich erover dat ze enorme hoeveelheden zalm en kabeljauw verschalken, maar wetenschappers spreken dit tegen. Volgens hun onderzoekingen vormen grijze zeehonden geen serieuze bedreiging voor deze visbestanden.In 1988 werden een aantal grijze zeehonden ziek door het virus dat ook andere zeehonden in grote aantallen had geveld.VeldwaarnemingenGrijze zeehonden brengen het grootste deel van hun leven door met het jagen op zee, waar men de dieren slechts af en toe met de kop boven water ziet komen. Aan land, waar ze uitrusten of hun vacht laten drogen, leven ze in groepen. Zeehonden gaan ook aan land om te paren en de jongen groot te brengen.
De meeste grijze zeehonden kiezen als rustplaats vaak rotsige eilandjes uit. Ze zijn slechts vanuit een boot te bekijken. Soms ziet men ze ook wel op zandstranden. Grijze zeehonden zijn bijzonder talrijk in het noordelijk deel van Schotland, op de Shetland Eilanden, de Hebriden en de Faeroer. Ze zijn van de gewone zeehond te onderscheiden door hun 'Romeinse' neus.In Midden-Europa ziet men deze zeehonden wel aan de Oostzeekust in het oostelijk deel van Duitsland en Polen.
Korte feitjes· De Latijnse naam voor grijze zeehond is afgeleid van het Grieks, en betekent zo veel als 'klein zeezwijn".· Keltische legenden vertellen van een soort zeemeerminnen met een zeehondenstaart die luid huilend om hun kinderen treuren, of proberen om mannen te verleiden en in het verderf te storten.· Wetenschappers kunnen de leeftijd van een dode zeehond schatten door het aantal ringen aan de wortel van hun hoektanden te tellen, net zoals men de ouderdom van een boom kan bepalen door de ringen in de stam te tellen.· Grijze zeehonden lijken nogal eens te 'huilen' omdat ze in tegenstelling tot de mens geen traanklieren hebben die de vochtigheid van hun ogen controleren.
- - -
AFMETINGENLengte: bul tot 3,5 m, vrouwtje tot 2,5 m Gewicht: bul tot 315 kg, vrouwtje tot 200 kg VOORTPLANTINGGeslachtsrijp: bul met 6-10 jaar, vrouwtje met 5-6 jaar Paartijd: tussen september en maart, afhankelijk van de geografische verspreiding Draagtijd: 1 jaar Aantal jongen: 1 LEEFWIJZEGedrag: solitaire jager in zee, leeft op het land in groepen Geluid: diep gehuil Voedsel: vissen en enige soorten ongewervelde dieren Levensverwachting: meer dan 40 jaar VERWANTE SOORTENHij komt in drie gescheiden populaties voor: in het noordwesten van de Atlantische Oceaan, in het Oostzeegebied en aan de Atlantische kust van West- en Noord-Europa.


Verspreiding van de grijze zeehond VERSPREIDINGZuid-Groenland, oostkust van Canada, Britse eilanden, Oostzeekust en langs Noord-Europa. SOORTBESCHERMINGHet totale Europese bestand werd in 1982 op 45.000 exemplaren geschat. De zeehondenjacht werd verboden tijdens een virusbesmetting waaraan duizenden zeehonden in 1988 ten prooi vielen. De grijze zeehond valt nu in de meeste landen van Europa onder de beschermde soorten.

Geen opmerkingen: